The present study provided informat

The present study provided information about the interactions of rutin with soybean protein, and their impact of the foaming capacity and foaming stability of this plant-based protein. The foaming properties of the protein were appreciably increased after interacting with rutin, which was mainly ascribed to interacting of the proteins by the poly- phenols. As a result, the gas bubbles in the formed were protected by a thicker and more rigid interfacial layer, which inhibited bubble coa- lescence, disproportionation, or creaming. Thermodynamic analyses indicated that the binding interaction was spontaneous, with the main driving force being hydrophobic attraction. The interfacial tension (γ) was decreased when rutin/SPI complexes was formed, indicating that their foaming properties and emulsification ability was improved. The rutin/SPI complexes formed in this study may therefore be helpful in providing some basic information for forming the stable foams in many type of food products, such as beer heads. Nevertheless, the long-term stability of the foams requires further improvement before they can be used in many commercial applications.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การศึกษาครั้งนี้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับอันตรกิริยาของรูตินกับโปรตีนถั่วเหลือง และผลกระทบต่อความสามารถในการเกิดฟองและความคงตัวของการเกิดฟองของโปรตีนจากพืชนี้ คุณสมบัติการเกิดฟองของโปรตีนเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัดหลังจากทำปฏิกิริยากับรูติน ซึ่งมีสาเหตุหลักมาจากปฏิกิริยาของโปรตีนโดยโพลีฟีนอล เป็นผลให้ฟองก๊าซที่ก่อตัวได้รับการปกป้องโดยชั้นผิวสัมผัสที่หนาและแข็งมากขึ้น ซึ่งยับยั้งการรวมตัวกันของฟอง ความไม่สมส่วน หรือการเกิดฟอง การวิเคราะห์ทางอุณหพลศาสตร์บ่งชี้ว่าอันตรกิริยาในการจับเกิดขึ้นเอง โดยแรงผลักดันหลักคือแรงดึงดูดที่ไม่ชอบน้ำ ความตึงเครียดระหว่างผิวหน้า (γ) ลดลงเมื่อมีการสร้างสารเชิงซ้อนรูติน/SPI ซึ่งบ่งชี้ว่าคุณสมบัติการเกิดฟองและความสามารถในการอิมัลซิไฟเออร์ได้รับการปรับปรุง สารเชิงซ้อนรูติน/SPI ที่เกิดขึ้นในการศึกษานี้อาจมีประโยชน์ในการให้ข้อมูลพื้นฐานบางประการในการสร้างโฟมที่คงตัวในผลิตภัณฑ์อาหารหลายประเภท เช่น หัวเบียร์ อย่างไรก็ตาม ความเสถียรในระยะยาวของโฟมต้องมีการปรับปรุงเพิ่มเติมก่อนจึงจะสามารถนำมาใช้ในการใช้งานเชิงพาณิชย์ได้หลายประเภท

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษานี้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ของรูตินกับโปรตีนถั่วเหลืองและผลกระทบต่อความสามารถในการเกิดฟองและความเสถียรของฟองของโปรตีนจากพืชนี้ หลังจากมีปฏิสัมพันธ์กับรูตินคุณสมบัติการเกิดฟองของโปรตีนจะดีขึ้นอย่างเห็นได้ชัดซึ่งส่วนใหญ่เกิดจากปฏิสัมพันธ์ของโพลีฟีนกับโปรตีน ดังนั้นฟองอากาศที่เกิดขึ้นได้รับการป้องกันโดยชั้นอินเตอร์เฟซที่หนาและแข็งขึ้นซึ่งยับยั้งการรวมตัวของฟองอากาศการแยกหรือฟอง การวิเคราะห์ทางอุณหพลศาสตร์แสดงให้เห็นว่าปฏิสัมพันธ์แบบรวมเกิดขึ้นเองและแรงผลักดันหลักคือการดึงดูดที่ไม่ชอบน้ำ เมื่อคอมเพล็กซ์รูติน / SPI เกิดขึ้นความตึงเครียดของอินเทอร์เฟซ (gamma) จะลดลงซึ่งบ่งชี้ถึงคุณสมบัติการเกิดฟองและความสามารถในการทำอิมัลชันที่ดีขึ้น ดังนั้นคอมเพล็กซ์รูติน / SPI ที่เกิดขึ้นในการศึกษานี้อาจช่วยให้ข้อมูลพื้นฐานบางอย่างสำหรับการสร้างโฟมที่มั่นคงในอาหารหลายประเภท